به گزارش خزرآنلاین، حالا دیگر همه می‌دانند که دودستگی در شورای شهر رشت به بالاترین سطح خود رسیده است. بر هم خوردن دو جلسه قبلی انتخاب شهردار رشت نشان داد که عبدالهی حتی اگر هم بتواند شهردار بعدی رشت لقب بگیرد، روزهای بسیار سختی را در کرسی مدیریت شهری سپری خواهد کرد و بعید است […]
به گزارش خزرآنلاین، حالا دیگر همه می‌دانند که دودستگی در شورای شهر رشت به بالاترین سطح خود رسیده است. بر هم خوردن دو جلسه قبلی انتخاب شهردار رشت نشان داد که عبدالهی حتی اگر هم بتواند شهردار بعدی رشت لقب بگیرد، روزهای بسیار سختی را در کرسی مدیریت شهری سپری خواهد کرد و بعید است که بتواند با این حجم بالای مخالفت‌ها کار چندانی را در عرصه شهرداری به‌پیش ببرد.
اما چرا انتخاب عبدالهی به‌عنوان شهردار رشت تا این اندازه مناقشه برانگیز شده است؟! برای پاسخ به این سؤال می‌بایست به برسی رویکرد 11عضو شورا در روزهای اخیر پرداخت.
فاطمه شیرزاد: تقریبا اکثریت رسانه‌های فعال در حوضه مدیریت شهری معتقدند که علت اصلی مخالفت شیرزاد با شهردار شدن عبدالهی این است که شیرزاد نمی‌خواهد پای پیشگر به شورای شهر رشت باز شود. انتخاب عبدالهی به‌عنوان شهردار رشت به‌منزله استعفای وی از شورا و در نتیجه حضور پیشگر به‌عنوان اولین عضو علی‌البدل فعلی در میان شورا نشینان است. لذا شیرزاد که در حال حاضر تنها بانوی شورای شهر رشت محسوب می‌شود، مخالف ورود پیشگر به مجموعه شورا و از دست رفتن این انحصار است.
امیرحسین علوی: علوی جوان که در شورای چهارم رشت تلاش ناموفقی را برای انتصاب به‌عنوان رئیس شورا داشته است، در شورای پنجم توانست از آغاز به کار این شورا تا امروز و در دو دوره متوالی کرسی ریاست را به دست بیاورد. وی برای به دست آوردن و حفظ کرسی ریاست شورا یک‌بار رمضانپور و بار دیگر حاجی پور را مغلوب خودساخته است. حتی از اظهارات چند روز قبل رمضانپور که فیلم آن هم در فضای مجازی منتشر شد به‌خوبی می‌توان دریافت که علوی تا چه اندازه در بین اقلیت اصلاح‌طلبان شورا منفور است. در چنین فضایی انتظار اینکه رئیس شورای شهر رشت با گزینه موردحمایت اقلیت اصلاح‌طلبان موافق و همراه باشد، بیهوده و غیرواقع است.
رمضانپور – حاجی پور – زاهد: اتحاد این سه عضو شورای شهر رشت را شاید بتوان مثال‌زدنی‌ترین اتحاد اعضا در تمام ادوار شورای شهر دانست. این سه عضو شورا تاکنون در بزنگاه‌های حساس همچون انتخاب شهردار و رئیس شورا یک نظر بوده و به نظر می‌رسد که رهبری جریان آن‌ها بر عهده رمضانپور است. علیرغم تکذیبات متوالی رمضانپور تقریبا همه می‌دانستند که عبدالهی گزینه موردحمایت این سه شورانشین است. رمضانپور با حمایت از عبدالهی به دنبال کسب اولین پیروزی چشم‌گیر خود در معادلات درون شورایی است و می‌کوشد تا با نشاندن گزینه موردحمایت خود بر کرسی شهرداری رشت، سرپوشی بر شکست‌های پیشین خود بگذارد. اما این حمایت را می‌توان به نفع عبدالهی دانست؟
رضا رسولی: تا همین چند وقت پیش خودش یکی از گزینه‌های تصدی بر شهرداری رشت بوده است، با این‌حال در روزهای اخیر انصراف خود را اعلام و به حمایت از موسوی به عنوان یکی از گزینه‌های تصدی بر شهرداری رشت می‌پردازد. علت عدم‌حمایت رسولی از کاندیداتوری عبدالهی را می‌بایست در دو عامل جست‌وجو کرد.
1- زاویه‌ای که رسولی از نخستین روزهای تشکیل شورای پنجم رشت با اقلیت اصلاح‌طلبان داشته است.
2- نگاه تخصص محور رسولی به مقوله انتخاب شهردار.
حجت جذب: نه در برنامه‌ها، نه در خاستگاه رأی، نه حتی در افکار و عقایدی که تاکنون از خود به نمایش گذاشته است قرابت نزدیکی با حامد عبدالهی نداشته، اما حمایتش از کاندیداتوری عبدالهی برای تصدی بر شهرداری رشت بر هیچ‌کسی پوشیده نیست. وقتی هم که نتوان با معیارهای مشخص به علت این حمایت دست پیدا کرد، فضا برای رواج شایعات داغ می‌شود. جذب از حامیان اصلی عبدالهی است و علت این حمایت نامشخص!
بهراد ذاکری: تعویض طلایی اصلاح‌طلبان که با بازی بد رمضانپور نه‌تنها به جمع اصلاح‌طلبان شورا اضافه نشد که در بسیاری از موارد در مقابل تصمیمات سه عضو اصلاح‌طلب شورا (رمضانپور، حاجی پور، زاهد) قرار گرفت. اگر امروز ذاکری همراه با شیرزاد و علوی و … جلسه شورا را ترک می‌کند تا مبادا عبدالهی شصت و ششمین شهردار لقب بگیرد بیشتر از همه ناشی از بازی بد رمضانپور در زمین شورای شهر رشت است. هنوز زود است که ذاکری فراموش کند که رمضانپور چگونه با استعفای شکریه از عضویت در شورای شهر رشت مخالفت می‌کرد. رابطه بسیار نزدیک و دوستانه ذاکری و فیاض زاهد را می‌توان با جست‌وجوی ساده‌ای در آرشیو سایت خبری نزدیک به ذاکری دریافت. حالا اینکه چرا ذاکری جوان در شورا در نقطه مقابل برادر فیاض زاهد قرار می‌گیرد سؤالی است که پاسخ آن را باید از دفاع همه‌جانبه رمضانپور از حضور شکریه در شورای شهر رشت جست‌وجو کرد.
محمدحسن علیپور: وی اگرچه دیرتر از سایرین به جمع هواداران عبدالهی پیوست اما در بین حامیان عبدالهی گوی سبقت را از خود عبدالهی هم ربود، چنانکه در جریان انتخاب فینالیست‌های شهرداری رشت، علیپور در حالی تک رأی به عبدالهی می‌دهد که خود عبدالهی نام چند کاندیدای دیگر را هم برای ارائه برنامه در برگه رأی خود می‌نویسد! اما اینکه چرا علیپور تا بدین اندازه ذوب در عبدالهی می‌شود، سؤالی است که حرف‌وحدیث‌های فراوانی در پاسخ به آن در فضای مجازی طرح گردیده است.
محمدحسن عاقل منش: ریش‌سفید شورای شهر رشت که در دوران حضور خود در پارلمان مدیریت شهری همواره سعی بر ایجاد آرامش و پرهیز از دودستگی داشته است، این بار هم سعی کرد تا با معرفی گزینه‌هایی همچون ساغری، چهره های کارکشته را به عنوان گزینه تصدی بر شهرداری رشت معرفی نماید، با این حال فضای فعلی شورا به سمتی است که در انتخاب شهردار رشت معمولا لابی ها بر تجربه و شایستگی می چربد و به همین دلیل تلاش های عاقل منش برای انتخاب شهردار مد نظر او تا کنون بی ثمر بوده است. علی اکبر اوسط مقدم هم یکی از گزینه های مورد حمایت عاقل منش برای تصدی بر شهرداری رشت بوده است که انتصابش به عنوان معاون هماهنگی امور عمرانی استانداری گیلان نشان داد عضو ریش سفید شورا در معرفی گزینه ها، تجربه و سابقه کاری را به عنوان مهمترین عامل در نظر خواهد گرفت. اگرچه عبدالهی سابقه حضور در راس شهرداری منطقه پنج رشت را دارد اما بی شک تجربه کاری او با امثال اوسط مقدم و ساغری قابل مقایسه نخواهد بود، لذا این فرض که عبداللهی گزینه مورد حمایت عاقل منش باشد بسیار بعید و به دور از واقعیت خواهد بود.
در پایان باید پرسید اگر عبداللهی به جای پناه بردن به دامن اقلیت سه نفره اصلاح طلبان به رهبری رمضانپور، سعی می کرد تا خود را به جناح مقابل نزدیک تر کند، امروز با داشتن رای ذاکری، علوی، رسولی و شاید هم عاقل منش شهردار رشت نبود؟!
