به گزارش خزرآنلاین، حضور مقیمی در بین کاندیداهای نهایی تصدی بر شهرداری رشت بیش از همه بر اقلیت اصلاح طلبان شورا گران آمد. در حالی که گفته می شد رمضانپور، حاجی پور و زاهد سعی دارند تا با برنامه ریزی دقیق رای خود را به حامد عبدالهی تا دقیقه نود مخفی نگه دارند، حضور مقیمی […]
به گزارش خزرآنلاین، حضور مقیمی در بین کاندیداهای نهایی تصدی بر شهرداری رشت بیش از همه بر اقلیت اصلاح طلبان شورا گران آمد. در حالی که گفته می شد رمضانپور، حاجی پور و زاهد سعی دارند تا با برنامه ریزی دقیق رای خود را به حامد عبدالهی تا دقیقه نود مخفی نگه دارند، حضور مقیمی در بین فینالیست های تصدی بر شهرداری رشت به شدت هزینه را برای این سه عضو اصلاح طلب شورا بالا برد چرا که تمام برنامه ریزی ها برای دادن یک رای بدون هزینه به حامد عبدالهی با حضور مقیمی بعنوان گزینه مورد حمایت شورای هماهنگی اصلاح طلبان بهم خورد و حالا رمضانپور، حاجی پور و زاهد می بایست هزینه سنگینی را برای رای به عبدالهی بپردازند. هزینه ای به بهای عدم تمکین از خواست شورای هماهنگی اصلاح طلبان!
اگرچه از اظهارات اخیر زاهد و رمضانپور می توان به راحتی دریافت که اقلیت اصلاح طلبان شورا در مقابل دادن رای به عبدالهی، حاضر به پرداخت این بهای گزاف هستند و می پذیرند که به جرم عدم تمکین از رای شورای هماهنگی اصلاح طلبان، از سوی سایر همفکران خود منفعت طلب قلمداد شوند اما چرا این سه عضو اصلاح طلب نتوانستند از بروز چنین اتفاقی پیشگیری کنند؟!
بی شک اقلیت اصلاح طلب به رهبری رمضانپور دو گل متوالی در فاصله زمانی اندک از اصلاح طلب جوان شورا یعنی ذاکری دریافت کرده است. گل اول زمانی به دروازه آنان نواخته شد که ذاکری توانست سازوکاری را فراهم کند که شورای هماهنگی اصلاح طلبان، مقیمی را بعنوان گزینه مدنظر خود برای تصدی بر شهرداری رشت تعرفه نمایند. گل دوم هم زمانی وارد دروازه رمضانپور و یارانش گشت که ذاکری امضاء های لازم را برای حضور مقیمی در میان فینالیست ها جمع کرد و عملا هزینه رای به عبدالهی را برای رمضانپور، حاجی پور و زاهد به بالاترین حد ممکن رساند. حتی تصدی عبدالهی بر شهرداری رشت هم نمی تواند سرپوشی بر این دو گل خورده شده بگذارد.
اما سوال قبل همچنان به قوت خود باقی است. چرا اقلیت اصلاح طلبان به رهبری رمضانپور نتوانست مانع از آن شود که نام مقیمی بعنوان گزینه مورد حمایت شورای هماهنگی اصلاح طلبان به جمع فینالیست ها راه پیدا کند؟
برای پاسخ به این سوال باید به دو عاملی توجه کرد که دست در دست هم از مقیمی گزینه ای پر هزینه برای اقلیت اصلاح طلبان شورا ساختند:
1. اگر مقیمی گزینه مورد حمایت شورای هماهنگی اصلاح طلبان نبود، حضورش در بین کاندیداهای فینالیست شهرداری رشت هیچ هزینه ای برای رمضانپور، حاجی پور و زاهد ایجاد نمی کرد. اساسا آنچه که سبب شده تا مقیمی متمایز از سایر کاندیداهای تصدی بر شهرداری رشت شود اینست که وی بعنوان گزینه مورد حمایت شورای هماهنگی اصلاح طلبان گیلان تعرفه گردیده است. چطور رمضانپور بعنوان اصلاح طلبی پرسابقه که در کارنامه سیاسی خود ریاست همین شورا را دارد، نتوانست مانع از طرح نام مقیمی بعنوان گزینه مورد حمایت شورای هماهنگی اصلاح طلبان شود؟ اگرچه نمی توان از این بابت که این شورا عبدالهی را بعنوان گزینه مورد حمایت خود معرفی نکرده است بر رمضانپور خرده گرفت اما آیا طرح نام مقیمی بعنوان گزینه مورد حمایت شورا و یا به عبارت دیگر دخالت این شورا در فرآیند انتخاب شهردار رشت را نباید در افول جایگاه سیاسی رمضانپور در بین اصلاح طلبان جستجو کرد؟!
2. از منظر نگارنده، رمضانپور نه تنها دیگر جایگاه تعیین کننده ای در بین اصلاح طلبان گیلان ندارد بلکه حتی در شورای شهر رشت هم مدت هاست که قافیه را به علوی باخته است و جز در موارد محدود و معدود نتوانسته نقش موثری در تعاملات درون شورایی ایفا کند.
بیشتر بخوانید: رمضانپور و بازی هایش در زمین شورای شهر رشت!
حضور مقیمی در جمع فینالیست ها را باید شاهدی بر همین مدعا دانست. بی شک اگر رمضانپور در زمین شورا خوب بازی می کرد ذاکری هیچ گاه موفق به جمع آوری امضاء های لازم برای افزودن مقیمی به لیست فینالیست ها نمی شد.
از یک سو از بین رفتن جایگاه پدرخواندگی رمضانپور در بین اصلاح طلبان سبب شد تا شورای هماهنگی اصلاح طلبان به قضیه ی انتخاب شهردار رشت ورود کرده و مقیمی را بعنوان گزینه ی نهایی خود برگزیند و از سوی دیگر عدم تاثیرپذیری اکثریت شورا از رمضانپور باعث شد تا مقیمی به جمع فینالیست های تصدی بر شهرداری رشت راه پیدا کند و اینچنین دست اقلیت اصلاح طلبان شورا را در پوست گردو بگذارد.
نویسنده: حسین خاکزاد
