به گزارش خزرآنلاین به نقل از رشت پرس، بیش از یکماه از حادثه غرق شدن شناور خدماتی صیادی گسپرل در حوزه پرورش ماهی در قفس متعلق به شرکت اکسیر کوثرمی گذرد. شناوری که در حال سرکشی به قفس های پرورش ماهی، در انزلی غرق می شود و در این حادثه ۴ نفر خدمه آن که […]
به گزارش خزرآنلاین به نقل از رشت پرس، بیش از یکماه از حادثه غرق شدن شناور خدماتی صیادی گسپرل در حوزه پرورش ماهی در قفس متعلق به شرکت اکسیر کوثرمی گذرد. شناوری که در حال سرکشی به قفس های پرورش ماهی، در انزلی غرق می شود و در این حادثه ۴ نفر خدمه آن که ۲ نفر اهل بندرانزلی و 2 نفر با ملیت کشور هند بودند ناپدید می شوند
پس از گذشت یک هفته اجساد خدمه های هندی به ترتیب درسواحل حاجی بکنده و دیگری در ساحل امین آباد کشف شد اما تاکنون از دو سرنشین دیگر این کشتی هیچ خبری در دست نیست. در پی این رخداد ناگوار، پدر محمد راجبی صیاد؛ ملوان 25 ساله با بیان اینکه تنها 21 روز از زمان فعالیت محمد در شرکت اکسیر می گذشت می گوید: پسرم به همراه مهران قلی زاده اهل انزلی و دو ملوان دیگر که هندی بودند روز پنج شنبه مورخ 96/07/07 به دریا رفتند و پس از آن دیگری به ساحل بازنگشتند.
پدر راجبی صیاد می گوید: شناور خدماتی صیادی گسپرل ساعت 4 صبح به دلیل وضعیت جوی و طول موج بالا دچار حادثه می شودو به دلیل عدم اطلاع رسانی شرکت مذکور در طول روز ما بی خبر از حادثه بودیم و حوالی 6غروب توسط بستگانی که در دریا مشغول به کاربودند متوجه این موضوع شدیم و هنگامی که با شرکت تماس گرفتیم به دلیل عدم پاسخگویی صحیح با حضور در محل شرکت و با توسل به زوراز لیست موجود در شرکت متوجه شدیم که محمد و دوستانش دچار حادثه شدند.
پدر محمد راجبی صیاد در ادامه گفت: این کشتی سوم مهرماه بدون کاپیتان و موتوری که این خودش جای بسی تعجب است وارد دریا شد و طبق روال گذشته ششم مهرماه باید برمی گشت اما پنجشنبه با وجود شرایط جوی و تماس های مکرر و درخواست کمک از طرف سرنشینان شناور، کاپیتان بدون توجه به شرایط محل کار خود را ترک می نماید حال آنکه هنگامیکه بچه ها با کولاک مواجه می شوند طی تماس با شرکت به کاپیتان خبرمیدهند که کشتی دچار حادثه شده و درحال غرق شدن است اما دریغ از هر گونه فریادرسی در نهایت مهران قلیزاد با پدرش که ملوان است و در آن زمان در امارات حضور داشت تماس می گیرد که بنا به اظهارات پدر مهران به آنان توصیه می شود که تنها یک راه دارند و آن اینکه جلیقه های نجات خود را بپوشند و به داخل آب بپرند.
راجبی صیاد با گله مندی از مسئولان ذیربط با بیان اینکه به مدت دو هفته ما در کنار ساحل چشم به دریا دوختیم تا مگر خبری از فرزندمان شود یا نه، افزود : تنها در طی دو هفته اول ما شاهد حضور و پیگیری مسئولان و مسببان این حادثه بودیم و جستجو با تجهیزات دریایی برای یافتن فرزندمان تنها در روزهای اولیه اتفاق افتاد و پس از گذشت دو هفته مسئولان به خانه ی ما آمدند و با گرفتن چند عکس و رسانه ای کردن خود اطمینان دادند که عملیات جستجو برای یافتن فرزندتان همچنان ادامه دارد و در مورد دو ملوان هندی نیز باید بگویم که ادعاهای مدیرکل بنادر و دریانوردی که اظهار داشت: تیم جست و جو و نجات این اداره جسد سرنشینان شناور خدماتی – صیادی گسپرل را پیدا کردند صحیح نمی باشد زیرا جنازه آنان خود به خود روی آب آمده است و هر زمان که پیگیر سرنوشت فرزندمان و اینکه آیا جست و جو برای پیدا کردنشان ادامه دارد یا نه پاسخ درستی از آنان نمی شنویم و تلاشی نیز در این زمینه نمی بینیم و حادثه ی به این بزرگی به راحتی و آسانی به فراموشی سپرده شد.
