ای کاش به جای گزارش کودک آزاری به دستگاه قضایی، از بروز آن پیشگیری می کردید!

به گزارش خزر، فضای رسانه ای استان به شدت متاثر از اتفاق هولناکی است که جان کودک معصوم 2.5 ساله را گرفت. اهورای کوچک پس از تجاوز توسط ناپدری سنگدل به قتل رسید تا نه تنها استانی را در شوک این حادثه فرو ببرد بلکه بار دیگر ادهان عمومی را به این سو سوق دهد که سازمان های حمایتی همچون بهزیستی با آن بودجه چشمگیر در کجای این ماجرا ایستاده و چه نقشی را در پیشگیری از بروز این جرایم خشن ایفا کرده و خواهند کرد؟

برای پاسخ به سوال بالا بد نیست نگاهی به اظهارات رضا جعفری، معاون امور اجتماعی بهزیستی گیلان داشت.

وی در این خصوص می گوید: بهزیستی گیلان از ابتدا در روند ماجرا قرار داشته و گزارش وقوع کودک آزاری را به دستگاه قضایی اعلام کرده است.

جعفری می افزاید: در پی گزارش واصله به خط ۱۲۳ مبنی بر یک مورد کودک آزاری در تاریخ ۲۲ مهرماه توسط انتظامات بیمارستان پورسینا، در خصوص کودک 2.5 ساله که به علت ضربه مغزی در کما بود، تیم اورژانس بهزیستی به این بیمارستان اعزام شد. جعفری در قسمت دیگری از اظهارات خود بر این موضوع تاکید می کند که بهزیستی گیلان کودک آزاری اهورا را به دادسرای عمومی رشت اعلام کرده است.

از اظهارات معاون بهزیستی گیلان می توان این طور برداشت کرد که بهزیستی گیلان تا پیش از رقم خوردن اتفاقات آن روز شوم که منجر به قتل اهورا شد، شناختی از اهورا و آن چه که در گذشته بر سر وی آمده نداشته و تنها پس از انتقال اهورا به بیمارستان و در پی تماس انتظامات بیمارستان پورسینا در جریان قرار گرفته است! این در حالی است که پدر اهورا در گفت و گویی مدعی شده است که فرزندش مدت ها تحت شکنجه بوده و حتی وی با طرح شکایتی خواسته تا شخصا سرپرستی فرزند را بر عهده بگیرد. (اینجا را بخوانید)

با این اوصاف باید گفت گویا “ابتدای ماجرا” برای بهزیستی گیلان، پس از تماس انتظامات بیمارستان بوده و بهزیستی گیلان پس از آن، تازه وارد ماجرا شده و کارشناسان بهزیستی گفت و گویی را با متهم داشته و نهایتاً گزارش وقوع کودک آزاری را به دستگاه قضایی اعلام کرده است! البته مطمئناً برای اعلام این گزارش هم نیازی به بهزیستی نبوده و همسایگان و حتی خود انتظامات بیمارستان می توانستند این موضوع را به دستگاه قضایی اعلام کنند همانطور که حجت الاسلام علی مصطفوی نیا، دادستان رشت هم نحوه کشف جرم را مشکوک شدن کادر پزشکی و اعلام به دستگاه قضایی دانسته است.

حالا که معاون بهزیستی گیلان مدعی است که از ابتدا در روند ماجرا قرار داشته، ای کاش “ابتدای” مورد نظر آقای معاون، نه روز مرگ اهورا بلکه روزهایی بوده که اهورا بارها و بارها به دست ناپدری سنگدل مورد آزار و اذیت قرار گرفته است. 

صدای اهورا برای همیشه خاموش شد و دیگر کسی ضجه های وی را زیر شکنجه های ناپدری سنگدل نخواهد شنید. بهزیستی گیلان اما می تواند در تعامل با دستگاه قضایی مانع از تکرار سرنوشت مشابه برای اهوراهای دیگر شود.

بی تردید حجم بالای پرونده های قضایی یکی از دلایل طولانی شدن رسیدگی به درخواست هایی همچون درخواست پدر اهورا برای نجات وی از دست مادر و ناپدری سنگدل و به سرپرستی گرفتن او بوده است. در این میان بهزیستی می تواند ضمن شناسایی چنین مواردی، تا زمان رسیدگی قضایی به درخواست، مراتبی را اتخاذ کند تا حداقل جان کودک در برابر افرادی که مثلا سرپرستی وی را بر عهده دارند، حفظ شود. اقدامی که تحقق آن در گرو خواستن مسئولان بهزیستی است وگرنه اطلاع رسانی به دستگاه قضایی را هر کسی می توانسته انجام دهد و افتخاری برای سازمان عریض و طویل بهزیستی با آن بودجه چشمگیر چند صد میلیاردی اش نخواهد بود!